Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

NEAL MORSE: “Songs From November”


O πολυτάλαντος και ακούραστος Neal Morse δεν λέει να σταματήσει να μας προσφέρει υπέροχες δισκογραφικές δουλειές. Έχει μάλλον το ευλογημένο χάρισμα της δημιουργίας και της θετικής ενέργειας οπότε κάπως έτσι δικαιολογείται και η αστείρευτη έμπνευση του.


Μπορεί η εποχή των Spock’s Beard να είναι μακρινό παρελθόν,  οι Transatlantic να είναι ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που έχει δικαιολογημένα μυθοποιηθεί και οι Flying Colors να ακούγονται πιο μοντέρνοι όμως οι σόλο ηχογραφήσεις του σπουδαίου αυτού δημιουργού παραμένουν ότι καλύτερο έχουμε ακούσει τα τελευταία δέκα χρόνια.
Το Songs From November έχει ελάχιστα από τα prog στοιχεία που τον έκαναν γνωστό οπότε όσοι περιμένετε δαιδαλώδης συνθέσεις, ατελείωτα σόλο και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις, δυστυχώς χάσατε!
Η αγάπη ή, μάλλον θα λέγαμε η λατρεία του NEAL MORSE για τους Beatles είναι ακόμη σε ένα δίσκο του, χαρακτηριστική και πολύ έντονη ειδικά σε κομμάτια όπως το “The Way Of Love”. Βασικά θα λέγαμε μιλώντας με ορθόδοξους όρους ότι είναι οι “πνευματικοί του πατέρες” και τον έχουν οδηγήσει σε μία πανδαισία δημιουργίας συναισθηματικών μελωδιών.
Το γεγονός ότι παίζει με την ίδια χάρη τα πλήκτρα, τις κιθάρες, το μπάσο αλλά καταφέρνει να ερμηνεύει με άψογο μελωδικό πάθος τις  έντεκα νέες συνθέσεις του “Songs From November”, μόνο μελαγχολικό και μουντό δεν ακούγεται όπως σε προδιαθέτει ο συγκεκριμένος μήνας που είναι στον τίτλο του δίσκου.
Αντιθέτως τραγούδια όπως το funky “Whatever Days” και το επιβλητικό  “Wear The Chains”  περιέχουν ένα θαυμάσιο συνδυασμό πνευστών και πλήκτρων με την φωνή του NEAL MORSE να είναι ονειρική.
Ακούγοντας συνεχώς τα τραγούδια του άλμπουμ, διαπιστώνουμε ότι το My Time Of Dying θυμίζει κάτι από τους Kansas, του” Dust in the Wind” και σε αυτό παίζει ρόλο το βιολί του Chris Carmichael και το ίδιο συμβαίνει και στο “My Time Of Dying”. Το Heaven Smiled  έχει ατμόσφαιρα από το “With a Little Help From My Friends” σε εκτέλεση Joe Cocker και το Love Shot An Arrow είναι απλά μοναδικό και μία από τις καλύτερες μπαλάντες της χρονιάς ενώ το “Song For The Free” ακολουθεί αισιόδοξους ρυθμούς.
Φαίνεται η αφοσίωση του NEAL MORSE και η βαθιά του πίστη στο Χριστό τον φώτισε και του έδωσε την ευλογία να κυκλοφορεί πανέμορφα τραγούδια και του έδωσε επίσης τη δυνατότητα να μας χαρίζει εκπληκτικές μελωδίες γεμάτες αγάπη και ανθρωπιά που τόσο μας λείπει σήμερα. Μάλλον ο αμερικάνος είναι στο σωστό δρόμο..

Φώτης Μελέτης

RELOAD: "Hotter Than A Bullet"


Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε περήφανοι ως Έλληνες για τα μουσικά μας κατορθώματα! Σε δύσκολους καιρούς οικονομικής δυσπραγίας και δυστυχώς ψυχολογικής κατήφειας υπάρχει πάντοτε κι ο άνεμος αισιοδοξίας, που μας κρατά ορθούς κι αγωνιστικά ετοιμοπόλεμους!


Αυτήν τη φορά ο άνεμος φυσά από τη Λάρισα   και πιο συγκεκριμένα από τους RELOAD και το δυναμικό ξεκίνημα τους , το  "Hotter Than A Bullet", που παράχθηκε από  ένα άλλο πολυτάλαντο  Έλληνα που μας κάνει περήφανους για τη μουσική του δεξιοτεχνία τον Bob Katsionis (Firewind, Outloud).
Το ύφος των Reload, όπως το περιγράφουν κι οι ίδιοι σε συνέντευξη που ευγενικά παραχώρησαν στην ιστοσελίδα μας www.rocktime.gr , είναι πανέμορφο  “Euro hard rock” με μία πινελιά από μελωδικό  metal ήχο και το αποτέλεσμα από το πρώτο ήδη άκουσμα, ήδη καθηλώνει τον ακροατή.
Θα τολμούσα να πω, ότι πέρα από τη μουσικότητα των μελών της μπάντας και την άψογη-κρυστάλλινη παραγωγή, το ατού του συγκροτήματος είναι ο τραγουδιστής Κώστας Τόκας γνωστός στην πιάτσα από τους εξαιρετικούς 25χρονους παρόντες στις μουσικές σκηνές Power Crue, με την ιδιότυπη αλλά μοναδική φωνή κάτι μεταξύ, κράμα τενόρου και mezzo  σοπράνο. Για να μη θεωρηθώ όμως μεροληπτικός , η δουλειά στις κιθάρες είναι επίσης μοναδική! Οι Teo Ross / Tasos Lazaridis, επιδίδονται  σε ένα παραδοσιακό hard rock παίξιμο και ήχο, κιθάρες που δεν αρκούνται σε δεξιοτεχνικά solos επηρεασμένα από τα ‘80ς αλλά προσθέτουν μελωδικές γραμμές και ιδιαίτερα στις δισολίες. Παράλληλα όμως απολαμβάνουμε και τις  στακάτες μπασογραμμές  από τον Ηλία Παπαδόπουλο, τα ευφάνταστα τύμπανα της  Μαριανίκη Τόκα τα οποία  δεν παρεκκλίνουν από το ρυθμό και μαζί με τον Ηλία συνθέτουν μία εξαιρετική μετρονομική γραμμή άψογη, με  την απαραίτητη γεύση για τη μελωδία, τα πλήκτρα!
Από το  δυναμικό μελωδικό heavy "Give Into the Night", το κλασικό  hard rock-άδικο  "Come Back", το πιασάρικο (με την καλή έννοια) "Longing for Your Love", μέχρι την απαραίτητη για κάθε δίσκο τέτοιου είδους που σέβεται τα αυτιά των ακροατών , υπερμπαλάντα "Prince of Steel" με τα απίστευτα φωνητικά και το υπέροχο γεμάτο αίσθημα σόλο κιθάρας!
Μία ακόμη πολλά υποσχόμενη μπάντα , που έχει την καλή συγκυρία της παραγωγής από έναν εξαίρετο μουσικό που γνωρίζει τα "μουσικά μονοπάτια" και οδηγεί το γκρουπ σε δρόμους επιτυχημένης πρώτης διέλευσης! Σαφέστατα  μας αρέσει πολύ το άλμπουμ και συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους αρέσκονται στον όμορφο ήχο της μελωδίας.
Νομίζω , ότι πλέον με τόσες μελωδικές μπάντες, ήρθε η ώρα να διοργανωθεί το πρώτο αμιγώς ελληνικό μελωδικό  festival.
 
Γκιλλανίδης Νότης

Grand Design : "Thrill Of The Night"


Οι Grand Design ιδρύθηκαν το 2006 από τον τραγουδιστή / παραγωγό Pelle Saether, και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους πόνημα "Time Elevation" τον Οκτώβριο του 2009.


Ο δίσκος έλαβε πολύ θετικές κριτικές από τον rock τύπο και σκαρφάλωσε σε υψηλές θέσεις σε πολλά web-zines ανά τον κόσμο.
Κύρια επιρροή της μπάντας ήταν, και εξακολουθεί να είναι, οι Def Leppard, χωρίς όμως να χάνουν την προσωπική τους ταυτότητα.
Ο  Pelle Saether σχολιάζει: “Από τη στιγμή που όλοι αγαπάμε τους Def Leppard, θα είναι πάντα μια επιρροή που θα χρησιμοποιούμε σε κάθε δίσκο!"
Δύο χρόνια αργότερα, ήρθε η ώρα για το δεύτερο άλμπουμ των Grand Design, "Idolizer". Για το οποίο ο Pelle λέει: “Ξέραμε ότι είχαμε βρει την φόρμουλα για να κάνουμε έναν 80’s δίσκο μέσα στον 21ο αιώνα - οπότε γιατί να αλλάξουμε κάτι;"
Στις αρχές του 2013 η μπάντα ηχογράφησε δύο νέα τραγούδια με την πολύ ταλαντούχα Susie Päivärinta ως guest(από Lili & Susie), εκ των οποίων το "Baby Its You" κυκλοφόρησε ως digital single μόνο και  ως βίντεο single, τον Ιούνιο του 2013.
Το νέο πρόσωπο ήταν ο drummer Magnus Ulfstedt (Eclipse, Jimi Jamison, Talisman, κλπ), ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στο βίντεο.
Έτσι ερχόμαστε στο τώρα όπου το νέο πόνημα των  Grand Design που τιτλοφορείται "Thrill Of The Night" είναι πλέον γεγονός! Φαίνεται ότι η μπάντα δεν αλλάζει τη συνταγή της επιτυχίας των δύο τελευταίων δίσκων που είναι οι δυνατές μελωδίες, τα πιασάρικα ρεφραίν, οι ωραίες ενορχηστρώσεις και φυσικά το Def Leppard στυλ!!!
Από τις εναρκτήριες συγχορδίες του "U Got Me Good", οι Grand Design δίνουν το στίγμα ότι και αυτή η κυκλοφορία τους θα είναι εξίσου καλή, ίσως και καλύτερη, από τις δυο προηγούμενες.
Στη συνέχεια, έχουμε τον απόλυτο ύμνο και πολύ Def Leppard-ish  "Rawk 'N' Roll Heart Attack", ενώ στο "10 Outta 10" έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά εκπληκτικό και λίγο πιο μοντέρνο hard rock άσμα!! Είστε έτοιμοι τώρα για μια μπαλάντα σε ύφος “Have You Ever Needed Someone So Bad”; εάν ναι τότε ακούστε το "When The Greatest Love Of All Kicks In" και θα καταλάβετε για τι πράγμα μιλάω. Θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται σε οποιαδήποτε κυκλοφορία των μεγάλων Leppard!!! "Whos Gonna Rawk U Right" ( με την πολύτιμη συνδρομή του Erik Mårtensson (Eclipse, WET) είναι ένα ακόμη κόσμημα από το νέο δίσκο.
Εν κατακλείδι οι Grand Design με την νέα τους κυκλοφορία βάζουν τον πήχη αρκετά ψηλά!! Απλά το καλύτερο άλμπουμ τους μέχρι σήμερα και θα τολμούσα να πω ότι το "Thrill Of The Night" είναι ένα εκπληκτικό μελωδικό hard rock άλμπουμ που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο από οποιονδήποτε οπαδό της συγκεκριμένης σκηνής!

Βασίλης Χασιρτζόγλου

Jeff La Bar: "One For THe Road"


Μερικοί ισχυρίζονται ότι η rock και το metal των 80′ς απεβίωσε οριστικά, την ώρα που άλλοι ζουν και ''πεθαίνουν'' για τα τραγούδια μιας μακρινής και νοσταλγικής περιόδου.


Ο κιθαρίστας Jeff La Bar επιτέλους ''ευλόγησε'' τον κόσμο του rock με μία προσωπική κυκλοφορία και πιστέψτε με το είδος της μουσικής που μας αρέσει δεν “πέθανε”.
Εάν είστε οπαδοί αυτής της τεράστιας μπάντας που λέγεται Cinderella και περιμένατε για νέο υλικό κοντά 20 χρόνια τώρα έρχονται όλα μαζεμένα και τα πληκτρολόγια στον rocktime.gr  “πήραν φωτιά''!
Ο ηγέτης της “Σταχτοπούτας”, Tom Kiefer κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικό προσωπικό δίσκο πριν λίγο καιρό που ήταν το κοντινότερο σε κυκλοφορίες από την εποχή του πολύ καλού δίσκου ''Still Climbing''.
Θύματα κι αυτοί των 90′ς, όπως και πολλοί ομότεχνοι τους, οι  Cinderella όμως είχαν πάντοτε μία ισχυρή βάση ακόλουθων οπαδών και απολάμβαναν της εκτίμησης από τη μουσική κοινότητα δίοτι ήταν αρκετά ταλαντούχοι  όλοι τους  οπότε δεν είναι  απορίας άξιο που ο κιθαρίστας της μπάντας Jeff La Bar κυκλοφόρησε επιτέλους τόσο δυνατό μουσικά υλικό! Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα EP με επτά συνθέσεις και  είναι περισσότερο ορεκτικό για το τι μπορεί να προσφέρει και στο μέλλον.
Το ''No Strings'' που κυκλοφόρησε και ως video , είναι ένα  mid-tempo rock συνδυασμός παλιών και νέων μουσικών παραστάσεων/ακουσμάτων.Το ''Asking For A Beating'' μπορεί να θυμίσει σε ορισμένους τους αγαπημένους επίσης πρώιμους Ratt , μία σύνθεση που θα αγγίξει σίγουρα τους οπαδούς των  80′ς. Ο LaBar παρουσιάζει την ηπιότερη πλευρά του με τα ''Muse'' , ''Hello Or Goodbye'' και το  ''Ode To Page''.
Είχε πάντοτε , όπως και ο ίδιος   μαρτυράει σε συνέντευξη που θα διαβάσετε επίσης στο www.rocktime.gr, μία έντονη blues πλευρά στο παίξιμο του και τα  ''Long Cold Winter'' , ''Heartbreak Station'' το επιβεβαιώνουν εμφαντικά! Στο  ''Nightmare On My Street'' ο LaBar παρουσιάζεται με καθαρόαιμο heavy Metal ύφος , μία πλευρά που θα μας άρεσε να παρουσιαστεί και στο μέλλον!
Το ομότιτλο ''One More For The Road'' είναι ακόμη μία ροκάδικη σύνθεση που κλείνει εξαίσια το δίσκο. Ο παλιός ντράμερ των Cinderella Fred Coury  που συμμετέχει στο άλμπουμ αξίζει επίσης έντονης μνημόνευσης , καθώς η συνεισφορά του είναι εντονότατη στην κυκλοφορία αυτή.
Έχοντας ακούσει προσωπικές κυκλοφορίες και άλλων μελών της μπάντας, τούτη εδώ είναι η περισσότερα υποσχόμενη και σημαντική επισήμανση : ο τύπος γνωρίζει εκτός από την εξάχορδη, να τραγουδά εξαιρετικά!!

Νότης Γκιλλανίδης

220 Volt: "Walking In Starlight"


Ένα σημαντικό συγκρότημα από το παρελθόν φορτωμένο με εμπειρίες και δυνατούς δίσκους επιστρέφει δριμύτερο. Οι 220 Volt, επανέρχονται και πάλι στα μουσικά δρώμενα με το άλμπουμ ‘’Walking In Starlight’’.


Η σύνθεσή τους είναι πιο κοντά στην αυθεντική πλέον με το σχήμα να αποτελείται από τους Mats Karlsson (κιθάρα, φωνή), Thomas Drevin (κιθάρα), την επιστροφή του Peter Hermansson (τύμπανα) και τον εισαχθέντα Anders Engberg (φωνητικά). Το ύφος τους κινείται στο AOR / heavy, αλλά αυτή τη φορά είναι λίγο πιο "βαρύ" από τις προηγούμενες δουλειές τους.
Στη νέα τους δισκογραφική δουλειά, διαπραγματεύονται 13 κομμάτια μπολιασμένα με το είδος που ξέρουν να παίζουν καλά.
Το ‘’Walking In Starlight’’ είναι στα σίγουρα ικανοποιητικός δίσκος και γενικά κινείται σε υψηλά επίπεδα όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει απλά ακούγοντάς το. Έχει όλα ή έστω σχεδόν όλα όσα θα ήθελε κάποιος οπαδός του μουσικού αυτού στυλ θα ήθελε να ακούσει. Αν ρίξετε μια ματιά εδώ https://www.youtube.com/watch?v=Iu_Zoi9-VTo θα αποκτήσετε μια πρώτη εικόνα για το τι "παίζει’"με τους σουηδούς.
Το άλμπουμ, κρίνεται ως πολύ καλή επιλογή, όσο για hits, έχει πολλές συνθέσεις που σου κολλάνε με τη μία, ένα από αυτά τα τραγούδια είναι το ‘’Stranded’’. Το να γράψω κάτι παραπάνω για αυτό, νομίζω είναι περιττό.
Συστήνεται ανεπιφύλακτα για τους φίλους του ιδιώματος και όχι μόνο!

Γιώργος Βαλιμίτης

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...