Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

ANVIL: “Hope in Hell”

Τα 30 και βάλε χρόνια στο κουρμπέτι με συνέπεια στις κυκλοφορίες και αναρίθμητες περιοδείες κατατάσσουν τους τρελο-καναδούς ANVIL εύκολα στην κατηγορία των βετεράνων της σκηνής.
Όσοι έχετε δεί το προ-τετραετίας ντοκιμαντέρ “The story of Anvil” που τους έκανε περισσότερο γνωστούς ανά την υφήλιο θα έχετε σαφή εικόνα για το τι θέλει να μας πεί ο ποιητής. Old school Heavy Metal, άλλoτε cult και άλλoτε γραφικό μα πάντοτε τίμιο, είναι το πακέτο που μας προσφέρουν αδιάκοπα οι Καναδοί στα χρόνια ύπαρξης τούς στο metal στερέωμα.
Το "Hope in Hell" αποτελεί το 15ο πόνημα της μπάντας και αυτό που έχω να πώ είναι πως το album είναι αρκετά καλύτερο απο αυτό που περίμενα, ειδικά μετά τα τελευταία 2 album τα οποία χωρίς να είναι άσχήμα άρχισαν να κουράζουν λίγο μέχρι και εμάς που δεν κουραζόμαστε με old school καταστάσεις. Ο λόγος ήταν ότι τα “This is thirteen” και “Juggernaut of justice” είχαν ναι μεν καλά κομμάτια αλλά άφηναν μια γεύση ανάλαφρη με τον τσαμπουκά και την αλητεία να μην βγαίνει προς τα έξω όσο θα έπρεπε.
Η τριάδα τα είδε αυτά τα σημάδια και γυρνώντας από τη 18 μηνών παγκόσμια περιοδεία αποφάσισε να γράψει έντεκα κομμάτια 100% ANVIL και να μας τα προσφέρει μπας και βρούμε ελπίδα στη κόλαση. Μπορεί να είναι παλιομοδίτικο, μπορεί να μην παίρνουν τον εαυτό τους και τόσο σοβαρά κάποιες στιγμές αλλα το album ροκάρει άσχημα. Σε κάθε κομμάτι θα βρείτε τη σφραγίδα του group απο πάνω. Σίγουρα δεν είναι το καινούργιο “Forged in Fire” ή το “Metal on Metal 2”, αλλά ηχητικά κινείται σε αυτή τη περίοδο και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι μιας και στα 80s η μπάντα έβγαλε δισκάρες που αγαπήθηκαν αρκετά απο τους οπαδούς του κλασσικού ήχου.
Το συγκρότημα έβγαλε ένα album ξέροντας ότι δεν θα προσελκύσει καινούργιους οπαδούς αλλά θα ευχαριστήσει και με το παραπάνω τους ήδη κολλημένους στην αμόνι. Δώστε βάση στα “The Fight is never won”“Call of duty” (α ρε παιχνιδάρα), “Bad ass Rock N’ Roll” και το speed-ατο “Εat your Words” και θα πιάσετε τον εαυτό σας να χαμογελάει απο μεταλλική ικανοποίηση. Να σημειώσω πως η παραγωγή του album δίνει όση βρωμιά και όση καθαρότητα χρειάζεται μια κυκλοφορία του είδους οπότε ένα μπράβο και για αυτό.
Για να το μαζέψουμε σύντροφοι. Το αμόνι είναι εδώ, δοκιμασμένο σε όλες τις συνθήκες και έτοιμο για περισσότερο σίδερο. Σφυρηλατήστε ελεύθερα πάνω του.   

Λάμπης Κιπενής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...