Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Εξομολογήσεις και απόψεις από το Rock Hard Magazine!


Το ελληνικό Rock Hard όπως πολλοί έχετε καταλάβει είναι ένα από τα αγαπημένα μας περιοδικά διότι κατορθώνει τα τελευταία χρόνια να μας ενημερώνει άμεσα για ότι πιο συναρπαστικό κυκλοφορεί στο χώρο του hard rock και του heavy metal.Επίσης άλλος ένας λόγος που αγαπάμε ιδιαίτερα το Rock Hard είναι ότι στηρίζει από την πρώτη στιγμή έμπρακτα το Rockway.gr μέσα από την στήλη που μας έχει παραχωρήσει.
Αποφασίσαμε λοιπόν να μιλήσουμε με έναν εκ των ιδιοκτητών του Rock Hard Magazine τον Δημήτρη Σειρηνάκη(ο έτερος συνεκδότης είναι ο φίλος μας Σάκης Φράγκος) και να μας εξομολογηθεί μερικές ενδιαφέρουσες απόψεις για την πορεία του Rock Hard αλλά και για την μουσική που αγαπάμε. Ξεκινάμε λοιπόν...

- Πείτε μας πως ξεκίνησε η περιπέτεια του Rock Hard
Η περιπέτεια του ROCK HARD, ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2005, αλλά ουσιαστικά για τον Σάκη και εμένα το όλο εγχείρημα έλαβε σάρκα και οστά τον Νοέμβριο του 2005, οπότε και κάναμε την δική μας εκδοτική εταιρία και αναλάβαμε μόνοι μας την έκδοση του περιοδικού. Δεν είχαμε πίσω μας τίποτα κεφάλαια να μας στηρίξουν την έκδοση του περιοδικού και έτσι ξεκινήσαμε με προσωπικά μας χρήματα καθαρά την προσπάθεια αυτή. Ήταν μια απόφαση που εμπεριείχε ρίσκο οικονομικό, αλλά αρκετή μούρλα θα έλεγα. Σήμερα εάν με ρωτούσες πάλι εάν θα έκανα ξανά από την αρχή ένα περιοδικό δεν ξέρω εάν θα είχα πάλι το κουράγιο να το κάνω! Βλέποντας με καθαρά αντικειμενικό μάτι τις συνθήκες του 2010 πιθανότατα όχι, το 2005 ήταν διαφορετικά τα πράγματα όμως και το ξεκινήσαμε με τον Σάκη, ίσως τον μόνο άνθρωπο που θα εμπιστευόμουν να ήταν δίπλα μου σε τέτοιο βήμα. Θεωρητικά το ROCK HARD είναι μια συνέχεια της πορείας μας στον χώρο από το 1997 που διαρκεί μέχρι και σήμερα. Ως πρόσωπα, έχω την αίσθηση, πως στην Ελλάδα τουλάχιστον, είμαστε ελάχιστοι οι μουσικοί συντάκτες που έχουμε σταθερή πορεία και αδιάλειπτη παρουσία δεκατριών χρόνων στον χώρο. Πολλοί έχουν περάσει αλλά λίγοι είναι τόσα χρόνια σταθερά παρόντες. Είμαστε μαζόχες δεν λέω…
- Τι διαφορές έχει το ελληνικό Rock Hard με το Γερμανικό περιοδικό?
Πολλές διαφορές, διότι οι αγορές της Γερμανίας και της Ελλάδας είναι διαφορετικές, οπότε πρέπει να προσαρμοστείς στο αγοραστικό σου κοινό. Ομοιότητες σαφώς υπάρχουν, αλλά στην χώρα μας επικρατεί μια τάση πιο πολύ προς τα παραδοσιακά metal ακούσματα, ενώ στην Γερμανία είναι πιο ισορροπημένα τα πράγματα. Κατά συνέπεια η ύλη του κάθε περιοδικού προσαρμόζεται ανάλογα κιόλας. Ως ύλη, το λέω ειλικρινά, δεν έχουμε να ζηλέψουμε απολύτως τίποτα από το Γερμανικό ROC K HARD, αυτό που όμως έχουν ως πλεονέκτημα είναι πως η εκεί αγορά είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την Ελληνική και αυτό διευκολύνει τους συναδέλφους στην Γερμανία να έχουν κάποιες συνεντεύξεις που για την Ελλάδα θα ήταν δύσκολες, ακριβώς επειδή η εδώ αγορά είναι μικρή και οι managers πολλών σχημάτων θεωρούν σπατάλη πολύτιμου χρόνου τα σχήματα τους να δίνουν συνεντεύξεις στην χώρα μας. Αυτό όμως εμείς το εκμεταλλευόμαστε, ως Ελληνικό ROCK HARD και για αυτό βλέπεις και πολλές φορές έχουμε τρομερές αποκλειστικότητες, τις οποίες τις παίρνουμε από τους Γερμανούς και αυτό συμβαίνει μόνο όταν εμείς κρίνουμε πως θα το θέλαμε. Οι Γερμανοί δεν έχουν απολύτως καμία ανάμιξη στο τι θα μπει ή όχι στην Ελληνική έκδοση του ROCK HARD. Αυτές είναι αποφάσεις του Σάκη με μένα μόνο.
- Πόσο στοιχίζει ψυχικά και οικονομικά μία τέτοια προσπάθεια?
Κοίτα, εάν βάλουμε μια αναλογία κόπου και χρημάτων, θα σου έλεγα πως ως υπάλληλος σε μια εταιρία εάν μου έλεγαν πόσα θες για να δουλεύεις τόσες ώρες όσες δουλεύεις σήμερα στο ROCK HARD για εμάς, θα ζητούσα ένα υπέρογκο ποσό που δεν θα μου το έδινε κανείς! Χα..χα..χα… Εδώ όμως έχουμε καταθέσει όλη μας την προσωπικότητα σε αυτό το περιοδικό και όλη μας την ενέργεια.
Οπότε όσα χρήματα και να βγάλουμε , εάν βγάλουμε, δεν υπάρχει σχέση αναλογίας που να δείχνει το μέγεθος του κόπου και της ανταμοιβής σε χρήμα. Σε ηθική ικανοποίηση οκ, σε υλική ..με τίποτα! Κάτι που πρέπει να λάβει κανείς υπόψιν του, σχετικά με το ROCK HARD, είναι πως ούτε ο Σάκης, ούτε εγώ είμαστε κανενός υπάλληλοι να έχουμε ένα σταθερό μισθό το μήνα ότι και να γίνει, όσο και αν πουλήσει το περιοδικό ή όσες διαφημίσεις και εάν έχει ή δεν έχει. Αυτό έχει το προτέρημα της ανεξαρτησίας, έχει όμως και το κόστος πως εάν το περιοδικό δεν πάει καλά δεν θα έχουμε καν να πληρωθούμε εμείς γιατί πρέπει πρώτα να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας! Ένα και ένα κάνουν δυο σε αυτή την περίπτωση!
- Συνεργάζεσαι με μία ομάδα παιδιών για να βγει ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Ποια είναι τα βασικά πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα αυτής της συνεργασίας?
Το αποτέλεσμα, για να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στον εαυτό μας, δεν είναι πάντα εντυπωσιακό. Απέχουμε πολύ από αυτό το επίπεδο ακόμα. Τα πλεονεκτήματα είναι πως πάντα έχεις δίπλα σου ανθρώπους που είναι παθιασμένοι με την μουσική, ορεξάτοι και διατεθειμένοι να μοιρασθούν αυτά που ξέρουν. Από την άλλη το συνδυάσεις την ύλη τόσων ανθρώπων είναι κάπως δύσκολο ομολογώ!
-Τι συναισθήματα σας γεννάει η κυκλοφορία κάθε τεύχους?
Μόνο χαράς μέχρι σήμερα, παρά τα λάθη που έχουν γίνει κατά καιρούς!
-Μετά από τόσα χρόνια επαγγελματικής παρουσίας, ο ρομαντισμός και το μεράκι έχει παραμείνει το ίδιο όπως τα πρώτα χρόνια?
Εάν δε παρέμενε, δεν θα το συνεχίζαμε. Μόλις φύγει ο ρομαντισμός, δεν θα μπορώ να γράψω τίποτα πλέον και θα αποχωρήσω. Όσο με βλέπεις να γράφω τότε σημαίνει πως ασχολούμαι ακόμα και έχω διάθεση να μοιραστώ, να δώσω και να μου δώσουν. Είναι όλο το πακέτο μαζί, το περιοδικό, η μουσική, το ράδιο, το Revenge of rock που βάζω μουσική, είναι όλα μαζί που σου κρατάνε το μεράκι ακόμα και στις δύσκολες στιγμές, ακόμα και όταν υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να θάψουν αυτό που κάνεις ή ακόμα να βλάψουν την προσωπικότητα μας ως άτομα. Θα περίμενα κάτι τέτοιο να γίνονταν από τον ανταγωνισμό, αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως ποτέ ο ανταγωνισμός μας δεν λειτούργησε εχθρικά απέναντι στο περιοδικό. Ανταγωνιστικά ναι, και αυτό είναι αποδεκτό και λογικό, ύπουλα όμως όχι. Αυτό το «προνόμιο» το είχαν τελικά άνθρωποι, που λέγανε πως είναι ..φίλοι μας! Αλλά τελικά νομίζω πως και αυτοί σήμερα έχουν καταπιεί την γλώσσα τους και έχουν λουφάξει στην ανυπαρξία τους. Από την άλλη μέσω του περιοδικού, έχω γνωρίσει σχεδόν τους πάντες και έχω μιλήσει μαζί τους, μουσικούς που όταν ήμουν μικρός του άκουγα και δεν περνούσε καν από το μυαλό μου ότι κάποτε θα στεκόμουν δίπλα τους. Αυτό είναι κάτι που δεν ανταλλάσσεται με τίποτα στον κόσμο για όποιον αγαπά πραγματικά την μουσική!
- Ποιο σημαντικό γεγονός έχει σημαδέψει το Rock Hard?
Πολλά, ειλικρινά θα μπορούσα να πω παρά πολλά γεγονότα, κυρίως αστεία. Θα σου πω όμως δυο πράγματα που θεωρώ πολύ σημαντικά για την πορεία μας. Πρώτον ότι ως περιοδικό, έχουμε κάνει πολλά live με σπουδαία ξένα σχήματα, ένα φεστιβάλ με Ελληνικά γκρουπ, εκδηλώσεις πολλές και γενικά είμαστε ένας ζωντανός οργανισμός.
Δεύτερον το γεγονός πως έχουμε κάνει εκδώσεις που δεν έχουν ξαναγίνει στην χώρα μας, όπως τα ειδικά τεύχη για IRON MAIDEN, BLACK SABBATH. METALLICA τα Σταυρόλεξα κ.λπ. Ειδικά το τεύχος METALLICA πιστεύω πως είναι από τις παγκοσμίως καλύτερες εκδόσεις που έχουν γίνει ποτέ για αυτή την μπάντα. Τρομαχτική δουλειά είχε γίνει από τον Σάκη που στην κυριολεξία ξέθαψε τους πάντες και μίλησε μαζί τους για το συγκρότημα.
- Είστε σχεδόν σε όλες τις συναυλίες βασικοί χορηγοί επικοινωνίας. Τι έχει αλλάξει τελικά στα συναυλιακά δρώμενα τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας?
Δεν είμαστε σε όλες τις συναυλίες χορηγοί ευτυχώς! Το αποφεύγουμε πια, είμαστε μόνο εκεί που θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε. Καλώς ή κακώς είναι 3-4 οι εταιρίες που μπορούν να κάνουν μεγάλα live στην χώρα μας γιατί έχουν τα κεφάλαια και την τεχνογνωσία για αυτό. Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει και κάποιες προσπάθειες και από νέους ανθρώπους να μπουν στον χώρο των συναυλιών. Κάποιοι είναι αξιοπρεπείς και κάνουν καλά live, κάποιοι άλλοι καλύτερα να πάνε σπίτι τους γιατί ψωνίζονται κι όλας και νομίζουν πως μπορούν να φέρουν στην Ελλάδα και τους ROLLING STONES και να παίξουν στην ..Σφεντόνα! Ο Θεός να βάλει το χέρι του!
- Ποια είναι η άποψη σας για τα webzines;
Τα fanzines και τα webzines είναι υγεία για την μουσική και μακάρι να υπάρχουν πολλά για να υπάρχει και πολυφωνία. Είναι αποτέλεσμα δουλειάς ανθρώπων με γνώσεις, διάθεση που επενδύουν χρόνο κόπο και χρήμα χωρίς αντίστοιχα έσοδα. Αυτό το αναγνωρίζω, αυτό που κάποιες φορές με έχει εκνευρίσει από συγκεκριμένους ανθρώπους είναι το υφάκι τους. Τους λείπει η ταπεινότητα και έχουν αλαζονεία επειδή έχουν ένα site στο internet και κάνουν κάποια δουλειά. Δεν δέχομαι να έχει υφάκι ένας τύπος που πληρώνει κάποια euro το μήνα σε έναν παροχέα να ανεβάσει κάποιο site, να μου το παίζει σπουδαίος την στιγμή που κάθε μήνα το ROCK HARD στοιχίζει αντιστοίχως χιλιάδες ευρώ και να μου μιλάει ..κάπως. Συγνώμη μπορεί να ακούγεται κάπως εγωιστικό αυτό, αλλά έτσι είναι. Γενικά να διευκρινίσω πως έχω θέμα με το ύφος ανθρώπων και όχι με την ύπαρξη webzines κ.λπ. Μακάρι να υπάρχουν πολλά.
- Πιστεύετε ότι το internet θα μεγαλώσει την κρίση που υπάρχει στα μουσικά έντυπα μέσα επικοινωνίας;
Θα την μεγαλώσει όσον αφορά τα νέα τα παιδιά κυρίως που δεν μαθαίνουν να διαβάζουν αλλά να κοιτάνε απλά πληροφορίες. Όμως αναγνώστες, πάντα θα παίρνουν βιβλία και περιοδικά γιατί για αυτούς είναι τρόπος ζωής και έτσι έχουν μάθει. Το βιβλίο ή το περιοδικό το παίρνεις μαζί σου και το διαβάζεις όποτε θες και όπου θες, κάτι που δεν γίνεται με το computer. Θες το βράδυ να ξαπλώσεις και να ηρεμήσεις και διαβάζεις να χαλαρώσεις, να ταξιδέψεις αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ
- Ποιο μήνυμα στέλνετε στους αναγνώστες του Rockway.gr;
Να συνεχίζουν να αγαπάνε την μουσική και να υποστηρίζουν το ROCKWAY. Κάνετε εξαιρετική δουλειά στο ROCKWAY, και εσύ Φώτη και τα παιδιά που γράφουν σε αυτό και έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε με πολύ κόπο ένα πολύ πιστό πυρήνα αναγνωστών. Μπράβο σε όλους σας. Το ROCKWAY είναι από τα καλύτερα webzine και fanzine που έχω δει ποτέ και σε πολλά σημεία δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από ένα κανονικό περιοδικό. Eπειδή και εγώ αναγνώστης του είμαι, στο κάτω-κάτω, κοίτα να το κρατήσεις ζωντανό και το ένα χέρι νίβει το άλλο, united we stand!
- Και μια αστεία ερώτηση! Πως νιώθεις όταν σε λένε poser-α;
Rock n’ roll to death! Up the horns! Δε με ενοχλεί πια εμένα, δεν έχω να αποδείξω κάτι… ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι, φίλοι, επαγγελματίες που με εκτιμούν για αυτό που είμαι και όχι για τι ακούω. Κάποτε κάποιοι κόντεψαν να με κάνουν να ντρέπομαι που γούσταρα μπάντες όπως οι BON JOVI και οι DEF LEPPARD, αυτή η περιθωριοποίηση με πείσμωσε όμως τελικά και όταν ήρθε η ώρα το θηρίο …ξύπνησε αχαχαχαχαχαχ… τώρα πια δεν μιλά κανείς! Χαχαχαχαχαχα!
Συνέντευξη στον Φώτη Μελέτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...